ftalaten in het milieu

De grote productie en wereldwijde toepassing van ftalaten heeft er toe geleid dat er in ieder onderzocht organisme, zowel mensen, dieren, als planten, en op elke plek, zowel water, bodem als lucht, ftalaten zijn aan te tonen. In het milieu binden ftalaten zich snel aan deeltjes, zoals stof. Water- en luchtmonsters die gefilterd worden, waardoor het zwevend stof niet wordt gemeten, missen daardoor een deel van de aanwezige ftalaten. Sommige ftalaatsoorten worden door filtering zelfs volledig over het hoofd gezien.

De ftalaat DEHP wordt op de meeste plaatsen in het milieu in de hoogste concentraties aangetroffen. Uit de bestudeerde bronnen blijkt dat ook andere ftalaten dan DEHP in relatief hoge concentraties in het (binnen- en buiten)milieu voorkomen. Veel milieuonderzoek richt zich alléén op DEHP, terwijl ongeveer 50 ftalaten in de handel zijn, die bovendien allen diverse omzettingsprodukten (metabolieten) hebben. Al deze ftalaten en hun omzettingsprodukten zouden in het milieu kunnen worden aangetroffen. Verder is onderzoek, zoals dat in Nederland wordt uitgevoerd, niet altijd op elkaar afgestemd en (nog) onvolledig om een totaalbeeld van de ftalaatbelasting te krijgen.
 
Onder zuurstofrijke omstandigheden verloopt de afbraak van ftalaten in het milieu snel. Zonder aanwezigheid van zuurstof kunnen ftalaten maanden tot jaren in het milieu achterblijven. De opname en afbraak van ftalaten in bodem, water en organisme, is afhankelijk van de  eigenschappen van iedere ftalaat en de eigenschappen van de plek waar de ftalaten terecht komen.
Ook in het geval van een snelle afbraak heeft dit, gezien de constante aanvoer van ftalaten, geen grote invloed op de aanwezigheid van ftalaten in het milieu en daarmee ook niet op de dagelijkse belasting van een organisme.


Afbeeldingen: NASA