medium- & lowtechopties voor verwijdering van microverontreinigingen in rioolwater
 
Meer kosteneffectieve opties zijn nitrificatie/denitrificatie, langere verblijfstijden van water en biologisch actief slib 1) en langzame zandfiltratie 2).
 
Verondersteld wordt dat door vertraging van het zuiveringsproces ook langzamer groeiende bacteriën worden bevordert die (mono-oxygenase) enzymen produceren die beter overweg kunnen met microverontreinigingen 3). Deze opties gelden echter niet voor alle microveronreinigingen, zoals de medicijnen clofibrinezuur en gemfibrozil 4), stoffen die ook door actieve kool en ozon niet worden verwijderd 5).
 
Op basis van meerdere onderzoeken wordt verlenging van actieve slibperiode tot 8 à 10 dagen voor betere verwijdering van afbreekbare medicijnen aanbevolen; langer dan 10 dagen zou geen of onvoldoende efficiëntieverhoging tot gevolg hebben 6). Verlenging van de verblijfstijd kan wel hoge kosten met zich meebrengen wegens de noodzakelijke uitbreiding van de zuiveringsinstallatie 7).


1) Ternes T et al 2004, Scrutinizing pharmaceuticals and personal care products in wastewater treatment, Env Sci Tech 38:392-399; Andersen H et al 2003, Fate of estrogens in a municipal sewage treatment plant Env Sci Tech 37:4021-4026.
2) Kümmerer K 2010 Rational design of molecules by life cycle engineering, p. 135-146, in Kümmerer K and M Hempel (Eds) Green and sustainable pharmacy, Springer Berlin.
3) Vader JS et al 2000, Degradation of ethinyl estradiol by nitrifying activated sludge, Chemosphere 41:1239-1243, in Jones et al 2007, Questioning the excessive use of advanced treatment to remove organic micropollutants from wastewater, Environ. Sci. Technol. (41)5085-5089; Graham DW and Curtis TP in Bioremediation: A Critical Review, Head, IM et al (Eds) 2003, Horizon Scientific Press, Norfolk, pp 60-92 (in Jones et al 2007); Teske SS and Arnold RG 2008, Removal of natural and xeno-estrogens during conventional wastewater treatment, Reviews in Environmental Science and Technology 7(2):107-124. Bronnen betreffende verlenging van aeratie en “afbraak” van homoonachtige stoffen: Pre-Kirstensen K 2007, biodegradation of xenobiotic organic compound in waste water treatment plants, Thesis Int of Env & Resources, Tech University of Denmark; Harris JA et al 2012, Engineering difference: Matrix design determines community composition in wastewater treatment systems, Ecological Engeneering p. 83-88.
4) Jones OAH et al 2005, Pharmaceutical residues in the aquatic environments. A threat to drinking water? Trends Biotechnol, 23:163-167.
5) Stackelberg PE et al 2004, Persistence of pharmaceutical compounds and other organic wastewater contaminants in a conventional drinking water treatment plant. Sci Total Environ 329:99-113.
6) Joss et al, 2005; Clara et al 2005 in Püttmann et al 2008 Wassertechnische strategien zur reduzierung der trinkwasserbelastung durch arzneimittelwirkstoffe, Umweltwiss  Schadst Forsch (20)209-226.
7) Meerdere reviews in Kümmerer K 2010 in Kümmerer and Hempel (Eds) 2010.