microverontreiniging & persistentie
Persistentie van stoffen in de waterketen is een indicatie voor hun giftigheid; hoe langer stoffen in het organisme of milieu aanwezig blijven hoe groter de kans op schade. In het geval van veel microverontreinigingen (zoals bij medicijnen) is echter sprake van een voortdurende aanvoer naar alle milieucompartimenten, zodat ook minder snel afbreekbare verbindingen voortdurend in het milieu aanwezig zijn (semi-persistentie). Voor microverontreinigingen is milieupersistentie daardoor vanuit ecologisch standpunt een minder geschikt selectiecriterium.
Desondanks kan persistentie er voor zorgen dat de stof tijdens (drink)waterzuivering minder makkelijk is te verwijderen. Persistentie in het zuiveringsproces wordt daarom wel als een selectiecriterium gebruikt voor de bepaling van de drinkwaterrelevantie.
> naar microverontreiniging & bioconcentratievermogen