de gevolgen van medicijnvervuiling voor de kwaliteit van drinkwater
 
De belevingswaarde en bruikbaarheid van kraanwater vermindert wanneer daarin regelmatig microverontreinigingen zoals medicijnen en hun omzettingsproducten worden aangetroffen. Zo wordt in Nederland in 30% van de drinkwatermonsters acetylsalycylzuur (Asperine) in concentraties boven de 50 ng/L aangetroffen 1). De detectielimieten van de gebruikte analysemethoden liggen echter nog te hoog (10 à 50 ng/L), waardoor de verontreiniging waarschijnlijk groter van omvang is.
 
De universiteit van Ulm in Zuid-Duitsland heeft in 2001 met een zeer gevoelige analysemethodiek (tot femtogram per liter) aangetoond dat hormonen en hormoonachtige stoffen ook in het lokale leidingwater voorkomen. Het synthetisch pilhormoon ethinylestradiol (EE2) bereikte in dit water concentraties tussen de 0,15 en 0,5 nanogram per liter (gemiddeld 0,35 ng/L) 2). Wanneer in dit Duitse berggebied, met relatief schoon water, hormonen al in drinkwater zitten, kunnen we dit stroomafwaarts, in Nederland, ook verwachten.
 
Naast medicijnen worden ook tegen antibiotica resistente bacteriën in leidingwater aangetroffen, zie antibiotica(resistentie) in drinkwater.

gevolgen
kennisbehoefte

> gevolgen voor bodemkwaliteit

1) Versteegh A et al, 2003 en 2007, Geneesmiddelen in drinkwater en drinkwaterbronnen, RIVM rapporten 703719004/2003 en 703719016/2007.
2) Kuch HM and K Ballschmitter, 2001, Determination of Endocrine-Disrupting Phenolic Compounds and Estrogens in Surface and Drinking Water by HRGC−(NCI)−MS in the Picogram per Liter Range, Env Sci and Tech 35(15)3201-3206.

Foto: stg. Huize Aarde