invloed op vroegtijdige geboorte

In de VS is vroegtijdige geboorte sinds de jaren 80 met 23% gestegen. Uit een Italiaans onderzoek in 2003 bleek dat een verband bestaat tussen vroegtijdige geboorte en blootstelling aan lage concentraties MEHP, een omzettingsproduct van de ftalaat DEHP.

 
Bekend was dat vooral jonge organismen meer DEHP opnemen dan volwassen organismen. De metabolieten van DEHP passeren ook de placenta. Verder wist men dat DEHP in de moeder eerder wordt afgebroken dan in de foetus1). Ook bij kinderen verlagen de MEHP niveau’s langzamer dan bij volwassenen en, volgens verwachting, bij te vroeg geborenen weer langzamer dan bij op tijd geborenen baby’s2). Dit verschil wordt veroorzaakt door het minder ontwikkelde afbraakmechanisme in de lever van het jongere organisme3).
 
Tijdens het Italiaans onderzoek is gekeken naar de blootstelling aan DEHP en zijn metaboliet MEHP vóór de geboorte en de mogelijke biologische effecten4). Van 84 pasgeboren zijn bloedmonsters genomen van de navelstreng, waarna de relatie tussen verschillende parameters voor de gezondheid van pasgeborenen en DEHP/MEHP zijn onderzocht. Deze 84 pasgeborene bestonden uit 39 jongens en 45 meisjes waarvan één tweeling. In 88,1% van de bloedmonsters werd DEHP en/of MEHP aangetroffen. In 77,4% is alleen DEHP dan wel MEHP aangetroffen. De gemiddelde concentraties bedroegen voor DEHP 1.19 ± 1.15 µg/ml en voor MEHP 0.52 ± 0.61 μg/ml. Geconcludeerd kan worden dat bijna alle baby’s ftalaten via de navelstreng toegediend krijgen4).

In onderstaande grafiek worden de onderzoeksresultaten gegeven5). Te zien is dat bij zwangerschappen zonder normale (“achtergrond”)concentraties van MEHP, de bevalling plaatsvindt tussen week 37 en week 42 met de piek in week 40 en met een mooi verloop. Wanneer sprake is van blootstelling aan MEHP vinden er meer vroegtijdige bevallingen plaats, namelijk al in week 26 tot week 36, met de piek in week 39 en in het verloop zit veel minder regelmaat.
 
 
Het precieze verband tussen ftalaten en vroeggeboorte is nog niet duidelijk. Het mogelijke toxische effect van DEHP/MEHP op het voortplantingssysteem kan volgens de onderzoekers worden veroorzaakt doordat MEHP de aanmaak van steroïdhormonen en daarmee sexuele ontwikkeling beïnvloedt. In ander onderzoek is aangetoond dat DEHP invloed uitoefent op de werking (expressie) van de genen die zijn betrokken bij testesontwikkeling en de aanmaak van steroïdhormoon6).


 
1) Hill et al, 2000, The clinical effects of plasticizers. Antioxidants and other contaminants in medical polyvinylchloroide tubing during respiratory and non-respiratory exposure, Review, Clinica Chimica Acta 304: 1-8.
2) Sjoberg et al, 1985 a,b in 7).
3) Plonait et al, 1993 in 7).
4) Latini et al, 2003, In Utero Exposure to Di-(2-ethylhexyl)-Phthalate and Human Pregnancy Duration, Env. Health Perspectives
5) De grafiek is bewerkt naar 4).
6) Wong en Gill, 2002 in 4).
7) Tickner et al, 1999, The Use of Di-2-Ethylhexyl Phtalate in PVC Medical; Devices: Exposure, Toxicity and Alternatives, Lowell Center for Sustainable Production, University of Massachusetts Lowell.

Foto: Stg. Huize Aarde