Clofibraatzuur is het afbraakproduct van de cholesterolverlager clofibraat. Clofibraatzuur wordt in het grondwater (7,3 microgram/L), drinkwater (tot 0,17 mg/L in Berlijn) en in oppervlaktewater (tot 0,3 mg/L) tot in de Noordzee aangetroffen.

Clofibraatzuur is zeer slecht afbreekbaar in het milieu, zodat het zich daarin ophoopt. Langdurige blootstelling aan relatief lage concentraties (vanaf 8,4 mg/L) verstoort de voortplanting van dierlijk plankton.

Uit chronisch toxiciteitonderzoek blijkt de toxische concentratie van clofibraatzuur bijna drieduizend keer lager te liggen dan op basis van acute toxiciteittests werd gedacht 1).

 

1) Kümmerer K et al 2001, Pharmaceuticals in the Environment: Sources, Fate, Effects and Risks, Klaus Springer, pp. 245.