Verschillende factoren zijn van invloed op de omzettingssnelheid of afbraak van medicijnen in het lichaam. Deze factoren zijn de snelheid van bloedtransport door de lever, de plasma-eiwitbinding en de activiteit van omzettingsenzymen. Ook micro-organismen kunnen hier hun rol in spelen. Verder kunnen ook factoren als geslacht, leeftijd, dieet, gebruik van andere geneesmiddelen, ziekte en erfelijke eigenschappen, roken, alcoholgebruik, blootstelling aan chemicaliën en andere bijzondere leefomstandigheden een rol spelen. Hierdoor is sprake van een grote variatie in de verwerking van medicijnen tussen de mensen.

  
In het lichaam worden medicijnen vaak direct (tijdelijk) gebonden aan plasma-eiwitten 1) . Deze eiwitbinding kan de werking van het medicijn ook beïnvloeden. Gebonden medicijnen kunnen hun werking niet uitoefenen. Om deze reden is de hoeveelheid medicijn dat medicinaal toegediend wordt altijd gebaseerd op het percentage dat in het lichaam gebonden, dus onwerkzaam, wordt.

antibiotica
Zoals de meeste medicijnen worden antibiotica door het lichaam zo bewerkt dat ze niet in het lichaam ophopen (accumuleren). De meeste antibiotica worden onveranderd uitgescheiden. Een deel van de antibiotica wordt, net als andere medicijnen, in het lichaam (met name in de lever) omgezet door enzymen. Hierdoor worden ze nog beter wateroplosbaar gemaakt, wat de uitscheiding via de urine bevordert. Ook voor antibiotica geldt dat ze tijdens deze zgn. biotransformatie meestal in een inactieve vorm worden omgezet 2). De inactieve omzettingsproducten kunnen door bacteriën in de rioolwaterzuivering en het milieu weer worden omgezet in het oorspronkelijke reactieve medicijn (reactivatie) 3) .